ارزیابی توسعه کالبدی شهر دامغان بر اساس تکنیک‌های درجه تجمع، ضریب جینی و ضریب آنتروپی

در دهه‌های اخیر، توسعۀفیزیکیورشدجمعیتیشهرهایایرانبسیارسریعوشتابندهعملکردهاست،به‌طوری‌که رشدوگسترش شهرهابهصورت نوعیمعضلیامسئلهدرآمدهولزومتوجهبهمسائلشهریوبه‌ویژهمسائلکالبدیآندر قالبچارچوبیعلمی، اهمیتوضرورتیافتهاست. در این راستا، پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی برآناستتاباارزیابی توسعۀ کالبدی شهرها به فراهمکردناطلاعاتتحلیلی در زمینۀابعادمختلف رشدوتوسعۀکالبدیشهر،ماهیت مسائلوعواقبناشیازآنبپردازد. در این پژوهش شهر دامغان به‌عنوان نمونۀ مطالعاتی مورد بررسی قرار می‌گیرد، جمعیت شهر در طی 55 سال، بیش از 6 برابر و همچنین مساحت آن بیش از 15 برابر رشد داشته است. اطلاعات گردآوری شده به روش اسنادی و میدانی، به کمک تکنیک‌های درجۀ تجمع، ضریب جینی و ضریب آنتروپی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه حاصل از مطالعه الگوی توسعه کالبدی شهر بیان می‌دارد که با گذشت زمان هرچه به سال 1390 نزدیک شده‌ایم، توسعه شهر به‌سوی پراکندگی و پراکنش افقی نیل داشته است.